به گزارش خبر گزاری «حوزه»، حجت الاسلام و المسلمین مجتبی ملکی در جلسه مشترک ستاد مشترک آموزش و پرورش و امام جمعه پردیسان با بیان اینکه هدف اصلی آموزش و پرورش و حوزه، تربیت و بیان آموزه های دینی و ارزش های اسلامی برای جوانان و نوجوانان است و تا کنون این دو نهاد فعالیت های خوبی انجام داده اند گفت: هدف این دو نهاد خدمت و هدایت دینی و تربیتی نسل جوان جامعه است و غیر از این هم انتظار از این دو نهاد نیست.
مشاور وزیر آموزش و پروش ابراز داشت: در سال 94 آئین نامه همکاری ائمه جمعه و آموزش و پرورش، برای همکاری بهتر ابلاغ شد و با ابلاغ این آئین نامه، بستر و زمینه مناسب برای همه نوع، همکاری و فعالیت بهتر در نظرگرفته شده است.
وی بیان داشت: در سال 91 کمتر از50 مدرسه در آموزش و پروش از روحانی برخوردار بوده، اما درسال 94 ، این آمار به 2 هزار 200 مدرسه در کشور افزایش یافته و از روحانی و مبلغ بهره می برند.
دبیرستاد همکاری های حوزه های علمیه و آموزش و پرورش، تاسیس مدارس معارف را در پردیسان ضروری دانست و بیان داشت: در حال حاضر بستر های خوبی برای همکاری بین دو نهاد آموزش و پرورش و حوزه در حال فراهم شدن است، باید از این بستر نهایت استفاده را کرد.
حجت الاسلام و المسلمین ملکی گفت: آموزش و پرورش، بستر خوبی برای حضور مبلغ و روحانی است و کسی باید وارد آموزش و پرورش شود که از هر لحاظ آمادگی برای بیان مباحث دینی و اخلاقی، عالم،آگاه و با بصیرت و از مهارت لازم برای تربیت جوان ونوجوان برخوردار باشد.
دبیرستاد همکاری های حوزه های علمیه و آموزش و پرورش افزود: حوزه وکمیته همکاری ها تنها هدف آنها پیشرفت و تربیت دینی جامعه و به خصوص نوجوانان و جوانان است.
وی با اشاره به ظرفیت مناسب مدارس منطقه پردیسان اظهار داشت: مدارس منطقه پردیسان ظرفیت خوبی برای حضور مبلغین به دلیل حضور زیاد روحانی در این منطقه برخوردار است و لازم است برای استفاده و بکار گیری از این دو ظرفیت برنامه ریزی دقیق تر و منسجم تر انجام داد.
مشاور وزیر آموزش و پروش با بیان این که اگر آموزش و پرورش منطقه ای اداره شود، بهتر می شود آن را اداره و برای پیشرفت آن برنامه ریزی کرد ابراز داشت: شأن کمیته، مشتری مداری و مسئله مداری است و برای تبیین بهتر آن باید سیاست های منطبق برآن را پایه ریزی کرد.
حجت الاسلام و المسلمین ملکی گفت: حوزه باید به سمت مباحثی برود که کسی و یا نهادی به طرف آن نرفته است، همکاری به معنای این نیست که روحانی حتما در مدرسه به فعالیت بپردازد، بلکه در همان منطقه و محیط زندگی خود با جوان و نوجوان به فعالیت بپردازد تا زمینه برای رشد فکری و اعتقادی او در آموزش و پرورش و محیط های دیگر فراهم شود.